Historia Brytyjskich Wysp Dziewiczych

Przed przybyciem Krzysztofa Kolumba wyspy te były zamieszkane przez Karaibów. Kolumb przybył na nie w 1493 roku i nazwał je tak na cześć dziewiczych sióstr Urszulanek. Mimo, iż początkowo wyspy stanowiły własność Hiszpanii, o terytorium to spierały się Dania, Holandia, Wielka Brytania i Francja. W XVII wieku ostatecznie Brytyjczycy osiedlili się na Tortoli oraz na Anegadzie i Virgin Gorda, a Duńczycy objęli St Thomas, St Croix i St John. Wyspy utrzymywały się z produkcji trzciny cukrowej, do której sprowadzano wielu czarnych niewolników, ale zniesienie niewolnictwa w 1834 roku i stopniowe zamieranie tego rynku doprowadziło do porzucenia jej uprawy. Dodać trzeba, iż na wyspy te wyjątkowo chętnie przybywali piraci. Miało tu także miejsce wiele powstań niewolniczych, zwłaszcza po wielkich kataklizmach w połowie XIX wieku.

Są to chyba jedyne tereny w obszarze Karaibów, gdzie żyją potomkowie Indian. Ponadto ze względu na szybkie otwarcie się na turystykę już w latach 60-tych XX wieku sprawiło, że teren ten jest jednym z najbogatszych we wspomnianym obszarze.

Geografia Brytyjskich Wysp Dziewiczych

Brytyjskie Wyspy Dziewicze to Tortola, Virgin Gorda, Anegada i Jost Van Dyke oraz przylegające wysepki, w liczbie 40.Powierzchnia tego terytorium obejmuje 152 kilometry kwadratowe. Życie toczy się głównie na Tortola. Piękne plaże, oraz klimat tropikalny stanowią niezaprzeczalne atuty tych wysp – średnia temperatura lata to 32 stopnie Celsjusza, a zimy około 24. Zdarzają się tu trzęsienia ziemi, cyklony, huragany Ponadto dzięki wolności podatkowej okręg ten jest jednym z najbogatszych w obszarze Karaibów. Stolicą jest Road Town, językiem angielski, a walutą dolar.