Historia Antigui i Barbudy

Historia Antigui i Barbudy

Osadnictwo w tym rejonie Karaibów rozpoczęło się już dwa i pół tysiąca lat p. n. e., o czym świadczą narzędzia i ozdoby znalezione przez archeologów na obszarze Antigui i Barbudy. Kiedy na wyspy przybył Krzysztof Kolumb zamieszkiwało je słynące z waleczności plemię Indian Karibów.

Stąd też pierwsze stałe osady europejskie zostały tu założone dopiero w pierwszej połowie XVII wieku. Jednak przełomem w dziejach wyspy było przybycie tu w 1684 roku brytyjskiego wysłannika Sir Christophera Codringtona, który zajął się organizacją pierwszych plantacji trzciny cukrowej w rejonie Antigui i Barbudy.

XVIII wiek upłynął pod znakiem prowadzonej na szeroką skalę produkcji cukru trzcinowego oraz niewolnictwa. Z czasem wysypy stały się także punktem strategicznym dla brytyjskiej marynarki wojennej – bazy ustanowił tu admirał Nelson – nazywano je „bramą Karaibów”, ponieważ tędy właśnie biegły szlaki morskie pozwalające dotrzeć do najbogatszych kolonii w regionie.

Kolejnym punktem zwrotnym w historii wysp było oczywiście zniesienie niewolnictwa w 1834 roku – Antigua jako pierwsza i jedyna spośród brytyjskich kolonii zdecydowała się na natychmiastową emancypację niewolników bez czteroletniego okresu przejściowego, co stanowiło w zasadzie pusty gest – nie mając środków do życia i tak musieli w dalszym ciągu pracować na plantacjach.

Wydarzenia te upamiętnia corocznie organizowany karnawał. W XX wieku Antigua i Barbuda uzyskały niezależność, w 1981 roku zostały proklamowane niepodległym państwem. Oczywiście obecnie Antigua i Barbuda jak najbardziej idą z duchem czasów i posiadają nawet profile na Facebooku i Twitterze.