Historia Dominiki
Podobnie jak pozostałe państwa regionu Małych Antyli, Dominika była zamieszkana przez plemiona Indian Arawak, a oprócz nich na wyspie tej mieszkali także Karaibowie, którzy stopniowo wypierali indiańskie plemiona.
Krzysztof Kolumb był pierwszym Europejczykiem, który przybył na te wyspę, a stało się to 3 listopada 1493 roku, w niedzielę, w święto Dnia Pańskiego. Dominica po łacinie oznacza niedzielę i taka też nazwę Kolumb nadał temu terenowi .
W 1632 roku na wyspie pojawili się Francuzi, którzy zostali z niej wyparci przez Karaibów. Przez niemal całe sto lat wyspa była terenem neutralnym, dopiero w 1763 roku stała się ona posiadłością angielską na mocy Traktatu Paryskiego. Od tego momentu rozpoczęła się krwawa, powolna eksterminacja wojowniczego plemienia, ponadto na jej terenie odbywały się zajadłe walki Brytyjczyków z Francuzami o prawo do wyspy. Na pamiątkę owych wydarzeń jedna z rzek nosi nazwę “Masakra”, gdyż podczas jednej rzezi była przez wiele dni czerwona od krwi.
Historyczną ciekawostką jest fakt, że już w 1838 roku na tej wyspie dopuszczono do władzy ludzi kolorowych, niemal dwadzieścia lat przed zniesieniem niewolnictwa. Niestety, w przeciągu następnych czterdziestu lat zostali oni tej władzy stopniowo pozbawiani. Wszystkie poczynania były oczywiście kontrolowane przez Wyspy Brytyjskie, i od 1871 roku do roku 1940 Dominika należała do Brytyjskich Wysp Zawietrznych, a między latami 1958-1962 należała do Federacji Indii Zachodnich.
O autonomii nie mogło być mowy aż do 1978 roku, kiedy Dominika uzyskała pełną niepodległość. W roku 1980 premierem Dominiki była kobieta – Eugenia Charles.